احمد صالح سلوم
شاعر و باحث في الشؤون الاقتصادية السياسية
(Ahmad Saloum)
الحوار المتمدن-العدد: 8362 - 2025 / 6 / 3 - 01:22
المحور:
مواضيع وابحاث سياسية
في مسرح العالم المقلوب، حيث تُراقص القيم الغربية أشباح التاريخ، يبرز برنامج "خشب الجميز" كتحفةٍ إمبريالية، صيغت في أروقة الـ CIA بالتعاون مع المقاول الإقليمي أردوغان، وبتمويلٍ سخي من محميات الخليج الصهيو-أمريكية. إنها مسرحيةٌ تراجيديةٌ ساخرة، تُكتب بدماء الشعب السوري، حيث تُحوّل قرى النصيرية – كما يُعرّفها أبو محمد الجولاني بنفسه – إلى أطلال، وتُحيل الأطفال إلى جثثٍ مبعثرة في الأسواق المفخخة. لكن، ما هو "خشب الجميز"؟ ولماذا يُستخدم هذا المصطلح التوراتي كغطاءٍ لإبادةٍ منهجية تُمارسها عصابات الإسلام الصهيوني، تلك العصابات التي لا تملك عقلاً تقدميًا، بل هي مجرد زعران وشذاذ آفاق، عبدةٌ للريال القطري والدولار السعودي، يبحثون عن الاغتصاب والقوادة، ويُحوّلون الفتيات السوريات إلى سلعٍ في سوق نخاسة استعماري؟
في هذا الفصل، نغوص في أعماق هذه المسرحية الدموية، نكشف عن جذور مصطلح "خشب الجميز" التوراتي، ونُحلل كيف استغلته الإمبريالية الغربية لتبرير إبادة الشعب السوري ونهب ثرواته، عبر عصاباتٍ لا تملك برامجَ ولا رؤيةً، سوى الخضوع العمياء لأسيادها في واشنطن وبروكسل ولندن. إنها قصةٌ عن نهبٍ ممنهج، عن سرقةٍ تصل إلى بلاط البيوت وأعضاء البشر، وعن عقلٍ سوريٍ عظيمٍ يُحاول الغرب تعطيله بفتاوى تكفيرية وفتنٍ طائفية، ليبقى الشعب غارقًا في وحل الخراب.
خشب الجميز: الجذور التوراتية والهدف الإمبريالي
مصطلح "خشب الجميز" يستمد جذوره من العهد القديم، حيث يُشار إلى شجرة الجميز كرمزٍ للخصب والوفرة في الأراضي المقدسة، لكنه أيضًا يحمل دلالاتٍ للخداع والزيف. في سفر زكريا (3:10)، تُذكر شجرة الجميز كمكانٍ للجلوس والراحة تحت ظلالها، لكن في سياقٍ استعماري حديث، تحوّل المصطلح إلى رمزٍ للخداع الإمبريالي، حيث تُقدم الوعود بالحرية والازدهار كغطاءٍ للنهب والإبادة. برنامج "خشب الجميز"، كما صيغ في أروقة الاستخبارات الغربية، ليس سوى ستارٍ لعملية تدمير منهجي لسوريا، تُنفذها عصابات الإسلام الصهيوني، تلك الجماعات التي تُروّج لها بريطانيا وأمريكا عبر فضائيات مثل الجزيرة و"إقرأ"، وبدعمٍ من شيوخٍ كالعريفي والعرعور والغنوشي والقرضاوي المفطوس والقرني و محمد حسان و النابلسي..
في هذا السياق، يُصبح "خشب الجميز" استعارةً للوعد الكاذب بالتحرير، بينما الواقع هو إبادةٌ ونهبٌ. الإمبريالية الغربية، بقيادة واشنطن وبروكسل، استخدمت هذا المصطلح لتغليف عملياتها في سوريا، حيث تُسلّح عصابات الجولاني وداعش والإخوان المسلمين، ليس لتحرير الشعب، بل لتحويله إلى أداةٍ في يد الاحتكارات الغربية. هذه العصابات، التي لا تملك برنامجًا سياسيًا ولا رؤيةً تقدمية، هي مجرد أدواتٍ للغرب، تُستخدم لتدمير النسيج الاجتماعي السوري، عبر فتاوى ابن تيمية التكفيرية التي تُبرر إبادة مكوناتٍ مجتمعية بأكملها، كما فعل المغول يومًا، وكما تفعل اليوم الآلة الصهيو-أمريكية.
عصابات الإسلام الصهيوني: زعران وعبدة الفلوس
من هم هؤلاء الذين يُديرون مسرحية "خشب الجميز" في سوريا؟ إنهم ليسوا ثوارًا ولا حتى مقاتلين من أجل قضية، بل زعران وشذاذ آفاق، عبدة الريال القطري والدولار السعودي، يبحثون عن الاغتصاب والقوادة، ويُحوّلون الفتيات السوريات إلى سلعٍ في سوق نخاسة استعماري. هؤلاء، بقيادة أبو محمد الجولاني، لا يملكون عقلاً تقدميًا يفهم المعادلات الدولية المعقدة، بل هم مجرد إجراء للغرب، ينفذون أوامر جوناثان باول، رجل المخابرات البريطانية، الذي يُدير ملف عصابات "الإسلام الصهيوني" التي أسستها بريطانيا وورثتها واشنطن بدعمٍ من بنوك روتشيلد ومحميات الخليج الصهيو أمريكية .
في إمارات سورية المحتلة اليوم، حيث تُحكم هذه العصابات بالحديد والنار، لا نجد برامج تنمية أو رؤيةً للمستقبل، بل سرقةً ممنهجة تصل إلى حد نزع بلاط البيوت وبيع أعضاء المخطوفين. الفتيات السوريات، اللواتي كن يومًا رمزًا للكرامة والصمود، يُختطفن ليُبعن في أسواق النخاسة في ادلب وغيرها، بينما تُحوّل ثروات سوريا إلى تركيا، ثم إلى خزائن الاحتكارات الغربية. هذه العصابات، التي تُروّج لنفسها كـ"مجاهدين"، ليست سوى أدواتٍ في يد الإمبريالية، تُستخدم لتدمير العقل السوري، ذلك العقل الذي قاد يومًا إمبراطوريةً عالمية، والذي يُحاول الغرب اليوم تعطيله عبر فتنٍ طائفية وفتاوى تكفيرية.
النهب الممنهج: من البلاط إلى الأعضاء
إن مسرحية "خشب الجميز" ليست مجرد عملية تدمير عسكري، بل هي عملية نهبٍ ممنهج، تتجاوز حدود الخيال في بشاعتها. عصابات الإسلام الصهيوني، التي تُديرها المخابرات الغربية، لا تكتفي بتفجير الأسواق وقتل المارة بالمفخخات، بل تمتد أطماعها إلى سرقة كل شيء: من بلاط البيوت إلى أعضاء البشر. تقارير موثقة – رغم محاولات الغرب إخفاءها – تُشير إلى اختطاف آلاف السوريين، خاصة النساء والأطفال، ليُباعوا في أسواق النخاسة أو تُستخرج أعضاؤهم لتهريبها إلى أسواق سوداء تُدار بإشراف شبكاتٍ إمبريالية. هذا النهب، الذي يُشرف عليه أردوغان كمقاولٍ إقليمي، يُحوّل ثروات سوريا إلى تركيا، ثم إلى بنوك روتشيلد، في دورةٍ اقتصادية تُفقر الشعب وتُثري الاحتكارات.
يا للسخرية! بينما يُروّج الغرب لنفسه كحاملٍ للقيم الإنسانية، تُدار هذه العمليات تحت إشرافه المباشر. إنها ليست مجرد سرقةٍ للموارد، بل إبادةٌ للإنسانية السورية، حيث تُحوّل الفتيات إلى سلعٍ، والرجال إلى جثثٍ تُستخرج أعضاؤها، والبيوت إلى أنقاضٍ تُباع حتى حجارتها. هذه العصابات، التي لا تملك برامجَ ولا عقلاً تقدميًا، هي مجرد أدواتٍ في يد الإمبريالية، تُنفذ أوامر أسيادها دون سؤال، في مسرحيةٍ يُكتب نصها في لندن وواشنطن.
العقل السوري: أسير الفتنة والتكفير
في قلب هذه المسرحية، يُحاول الغرب تعطيل العقل السوري، ذلك العقل الذي قاد يومًا إمبراطوريةً امتدت من دمشق إلى تخوم الصين وأوروبا . الإسلام الصهيوني، الذي تُروّج له فضائيات الجزيرة و"العربية" و"الحدث" و"العربي "، وبدعمٍ من شيوخٍ سابقا كالقرضاوي و حاليا العريفي والقرني و العثماني والغنوشي وجر، يُزرع الحقد الطائفي عبر فتاوى ابن تيمية التكفيرية، التي تُبرر إبادة مكوناتٍ مجتمعية بأكملها. هذه الفتاوى، التي كانت يومًا عونًا للمغول، تُستخدم اليوم لتمزيق النسيج الاجتماعي السوري، لتحويل الشعب إلى أعداءٍ يُقاتلون بعضهم بعضًا، بينما تُنهب ثرواتهم تحت شعاراتٍ جوفاء عن "حكم السنة" وبني أمية بينما هو فعليا ،حكم الاحتلال الصهيوني والأمريكي والتركي .
يا للغرابة! الجولاني وأتباعه يُشبهون من حكم دمشق في الإمبراطورية السورية بحكمهم، وكأن هؤلاء كانوا عصابة قطاع طرق، لا حضارةً سوريةً عظيمةً قادت العالم. العقل السوري، الذي كان يومًا رمزًا للإبداع والحضارة، بات اليوم أسيرًا لهذه الفتنة، مُعطلًا برؤيةٍ غير علمية وغير تاريخية، تُروّج لها بريطانيا وأمريكا بدعمٍ من بنوك روتشيلد. هذه العصابات، التي تُديرها امرأة بريطانية-فلسطينية ومساعدتها لوسي ستيوارت تحت إشراف جوناثان باول، لا تملك سوى لغة العنف والنهب، بينما تُحوّل سوريا إلى دويلةٍ منزوعة الأنياب، عاجزة عن الدفاع عن نفسها.
الإمبريالية ومسرحية النهب
برنامج "خشب الجميز" ليس مجرد عملية عسكرية، بل هو مشروعٌ إمبريالي شامل، يهدف إلى تدمير سوريا من الداخل لتسهيل نهبها من الخارج. الاحتكارات الغربية، بقيادة بنوك روتشيلد، تُرهن تركيا وسوريا بالقروض، بينما تُشرف على تحويل ثروات الأمة إلى خزائنها. أردوغان، المقاول الإقليمي، يلعب دور الوسيط، حيث تُنقل الموارد السورية – من النفط إلى القمح إلى البلاط إلى معامل حلب وآثار سورية التي لا تقدر بثمن – إلى تركيا، ثم إلى الأسواق الغربية. وفي هذا السياق، تُصبح سوريا ساحةً لتجربة القيم الغربية "الرفيعة"، التي تُبرر الإبادة والنهب باسم الحرية والديمقراطية.
يا للسخرية! بينما يُروّج الغرب لنفسه كحاملٍ للقيم الإنسانية، تُدار هذه العمليات تحت إشرافه المباشر. إنها ليست مجرد سرقةٍ للموارد، بل إبادةٌ للإنسانية السورية، حيث تُحوّل الفتيات إلى سلعٍ، والرجال إلى جثثٍ تُستخرج أعضاؤها، والبيوت إلى أنقاضٍ تُباع حتى حجارتها. هذه العصابات، التي لا تملك برامجَ ولا عقلاً تقدميًا، هي مجرد أدواتٍ في يد الإمبريالية، تُنفذ أوامر أسيادها دون سؤال، في مسرحيةٍ يُكتب نصها في لندن وواشنطن.
نحو استيقاظ العقل السوري
إن مسرحية "خشب الجميز" ليست سوى فصلٍ من فصول الإمبريالية الطويلة، التي تُحاول كسر إرادة الشعب السوري وتحويل أرضه إلى ساحةٍ للنهب. لكن التاريخ يُعلمنا أن الشعوب لا تُهزم إلى الأبد. العقل السوري، الذي قاد يومًا حضارةً عالمية، قادرٌ على النهوض من جديد، على رفض هذا "الإسلام الصهيوني"، وعلى استعادة تاريخه الحقيقي. سوريا ليست أطلالاً، بل أرضٌ تنتظر أن تُولد من جديد، بإرادةٍ شعبيةٍ ترفض أن تكون عبدًا في معادلة الأسياد والعبيد. فلنكتب فصلًا جديدًا، حيث يُسقط الشعب أقنعة "خشب الجميز"، ويُعيد تحرير بناء وطنه بقلم العدالة والكرامة.
..........
الترجمة إلى الفرنسية
Bois de sycomore : Une tragédie de sang et de pillag
Par : Ahmed Saleh Saloum, poète et écrivain communiste belge d’origines russe et palestinienne
Bois de sycomore : Une symphonie de sang et de rapine
Dans le théâtre d’un monde renversé, où les valeurs occidentales dansent avec les spectres de l’histoire, le programme « Bois de sycomore » se dresse tel un chef-d’œuvre impérialiste, forgé dans les couloirs de la CIA, en collaboration avec l’entrepreneur régional Erdoğan, et financé généreusement par les protectorats sionisto-américains du Golfe. C’est une tragédie satirique, écrite avec le sang du peuple syrien, où les villages alaouites – ainsi définis par Abou Mohammed al-Joulani lui-même – sont réduits en ruines, et les enfants transformés en dépouilles éparpillées dans des marchés piégés. Mais qu’est-ce que le « Bois de sycomore » ? Pourquoi ce terme biblique est-il utilisé comme voile pour une extermination systématique perpétrée par des gangs de l’islam sioniste, ces hordes dépourvues de toute pensée progressiste, simples voyous et rebuts de l’humanité, adorateurs du riyal qatari et du dollar saoudien, en quête de viols et de proxénétisme, transformant les jeunes filles syriennes en marchandises dans un marché d’esclaves colonial ?
Dans ce chapitre, nous plongeons dans les abysses de cette tragédie sanglante, dévoilant les racines bibliques du terme « Bois de sycomore », et analysant comment l’impérialisme occidental l’a exploité pour justifier l’extermination du peuple syrien et le pillage de ses richesses, à travers des gangs dénués de programme ou de vision, sinon une soumission aveugle à leurs maîtres de Washington, Bruxelles et Londres. C’est une histoire de pillage systématique, de vols allant jusqu’aux tuiles des maisons et aux organes humains, et d’un esprit syrien grandiose que l’Occident tente de paralyser par des fatwas excommunicatrices et des discordes sectaires, afin de maintenir le peuple englué dans le bourbier de la désolation.
Bois de sycomore : Racines bibliques et objectif impérialiste
Le terme « Bois de sycomore » tire ses origines de l’Ancien Testament, où l’arbre de sycomore symbolise la fertilité et l’abondance dans les terres sacrées, mais porte également des connotations de tromperie et de faux-semblants. Dans le livre de Zacharie (3:10), le sycomore est mentionné comme un lieu de repos à l’ombre, mais dans un contexte colonial moderne, ce terme s’est mué en symbole de la duperie impérialiste, où des promesses de liberté et de prospérité masquent pillage et extermination. Le programme « Bois de sycomore », tel qu’il fut conçu dans les arcanes des services de renseignement occidentaux, n’est qu’un écran pour une entreprise de destruction méthodique de la Syrie, exécutée par des gangs de l’islam sioniste, ces groupes promus par la Grande-Bretagne et l’Amérique à travers des chaînes comme Al-Jazeera et « Iqra », et soutenus par des cheikhs tels qu’Al-Arifi, Al-Arour, Al-Ghannouchi, le défunt Al-Qaradawi, Al-Qarni, Mohammed Hassan et Al-Nabulsi.
Dans ce contexte, le « Bois de sycomore » devient une métaphore de la promesse mensongère de libération, alors que la réalité est celle de l’extermination et du pillage. L’impérialisme occidental, mené par Washington et Bruxelles, a utilisé ce terme pour maquiller ses opérations en Syrie, armant les gangs d’Al-Joulani, de Daech et des Frères musulmans, non pour libérer le peuple, mais pour en faire un outil au service des monopoles occidentaux. Ces gangs, dépourvus de programme politique ou de vision progressiste, ne sont que des instruments de l’Occident, utilisés pour détruire le tissu social syrien, à travers des fatwas takfiristes d’Ibn Taymiyya justifiant l’extermination entière de composantes sociétales, comme jadis les Mongols, et aujourd’hui la machine sionisto-américaine.
Les gangs de l’islam sioniste : Des voyous et adorateurs de l’argent
Qui sont ceux qui orchestrent la tragédie du « Bois de sycomore » en Syrie ? Ce ne sont ni des révolutionnaires ni des combattants pour une cause, mais des voyous, des rebuts de l’humanité, adorateurs du riyal qatari et du dollar saoudien, en quête de viols et de proxénétisme, transformant les jeunes filles syriennes en marchandises dans un marché d’esclaves colonial. Ces groupes, -dir-igés par Abou Mohammed al-Joulani, n’ont pas l’esprit progressiste capable de comprendre les équations internationales complexes ils ne sont que des exécutants de l’Occident, suivant les ordres de Jonathan Powell, l’homme des services secrets britanniques qui gère le dossier des gangs de « l’islam sioniste », fondés par la Grande-Bretagne, hérités par Washington, et soutenus par les banques Rothschild et les protectorats sionisto-américains du Golfe.
Dans les émirats syriens occupés aujourd’hui, où ces gangs règnent par le fer et le feu, il n’y a ni programmes de développement ni vision d’avenir, mais un pillage systématique allant jusqu’à l’arrachage des tuiles des maisons et la vente des organes des personnes enlevées. Les jeunes filles syriennes, autrefois symboles de dignité et de résilience, sont kidnappées pour être vendues dans des marchés d’esclaves à Idlib et ailleurs, tandis que les richesses de la Syrie sont transférées en Turquie, puis dans les coffres des monopoles occidentaux. Ces gangs, qui se présentent comme des « moudjahidines », ne sont que des outils de l’impérialisme, utilisés pour détruire l’esprit syrien, cet esprit qui jadis guida une empire mondial, et que l’Occident tente aujourd’hui de paralyser par des discordes sectaires et des fatwas takfiristes.
Un pillage systématique : Des tuiles aux organes
La tragédie du « Bois de sycomore » n’est pas seulement une opération de destruction militaire, mais un pillage systématique d’une horreur inimaginable. Les gangs de l’islam sioniste, -dir-igés par les services de renseignement occidentaux, ne se contentent pas de faire exploser les marchés et de tuer les passants avec des bombes, mais étendent leur avidité à tout voler : des tuiles des maisons aux organes humains. Des rapports documentés – malgré les tentatives de l’Occident de les dissimuler – révèlent l’enlèvement de milliers de Syriens, notamment des femmes et des enfants, pour être vendus dans des marchés d’esclaves ou pour que leurs organes soient extraits et écoulés sur des marchés noirs supervisés par des réseaux impérialistes. Ce pillage, orchestré par Erdoğan en tant qu’entrepreneur régional, transfère les richesses de la Syrie vers la Turquie, puis vers les banques Rothschild, dans un cycle économique qui appauvrit le peuple et enrichit les monopoles.
Quelle ironie ! Alors que l’Occident se présente comme le porte-étendard des valeurs humaines, ces opérations se déroulent sous sa supervision -dir-ecte. Ce n’est pas seulement un vol de ressources, mais une extermination de l’humanité syrienne, où les jeunes filles deviennent des marchandises, les hommes des dépouilles dont on extrait les organes, et les maisons des ruines dont même les pierres sont vendues. Ces gangs, dépourvus de programme ou d’esprit progressiste, ne sont que des instruments de l’impérialisme, exécutant les ordres de leurs maîtres sans poser de questions, dans une tragédie dont le scénario est écrit à Londres et Washington.
L’esprit syrien : Prisonnier des discordes et du takfir
Au cœur de cette tragédie, l’Occident tente de paralyser l’esprit syrien, cet esprit qui jadis guida un empire s’étendant de Damas aux confins de la Chine et de l’Europe. L’islam sioniste, promu par des chaînes comme Al-Jazeera, Al-Arabiya, Al-Hadath et Al-Arabi, et soutenu par des cheikhs tels qu’Al-Qaradawi (défunt), Al-Arifi, Al-Qarni, Al-Othmani et Al-Ghannouchi, sème la haine sectaire à travers des fatwas takfiristes d’Ibn Taymiyya, justifiant l’extermination de composantes sociétales entières. Ces fatwas, qui jadis servirent les Mongols, sont aujourd’hui utilisées pour déchirer le tissu social syrien, transformant le peuple en ennemis se combattant les uns les autres, tandis que leurs richesses sont pillées sous des slogans creux de « gouvernance sunnite » ou de retour des Omeyyades, alors qu’il s’agit en réalité d’une domination sioniste, américaine et turque.
Quelle absurdité ! Al-Joulani et ses sbires comparent leur règne à celui de Damas sous l’empire syrien, comme si ces derniers étaient une bande de brigands et non une grande civilisation qui guida le monde. L’esprit syrien, jadis symbole de créativité et de civilisation, est aujourd’hui prisonnier de cette discorde, paralysé par une vision non scientifique et anhistorique, promue par la Grande-Bretagne et l’Amérique avec le soutien des banques Rothschild. Ces gangs, -dir-igés par une femme britannico-palestinienne et son assistante Lucy Stewart sous la supervision de Jonathan Powell, n’ont que le langage de la violence et du pillage, transformant la Syrie en un État désarmé, incapable de se défendre.
L’impérialisme et la tragédie du pillage
Le programme « Bois de sycomore » n’est pas une simple opération militaire, mais un projet impérialiste global visant à détruire la Syrie de l’intérieur pour faciliter son pillage de l’extérieur. Les monopoles occidentaux, menés par les banques Rothschild, endettent la Turquie et la Syrie par des prêts, tout en supervisant le transfert des richesses de la nation vers leurs coffres. Erdoğan, l’entrepreneur régional, joue le rôle d’intermédiaire, transférant les ressources syriennes – du pétrole au blé, des tuiles aux usines d’Alep et aux trésors archéologiques inestimables de la Syrie – vers la Turquie, puis vers les marchés occidentaux. Dans ce contexte, la Syrie devient un terrain d’expérimentation pour les « nobles » valeurs occidentales, qui justifient l’extermination et le pillage au nom de la liberté et de la démocratie.
Quelle ironie ! Alors que l’Occident se présente comme le porte-étendard des valeurs humaines, ces opérations se déroulent sous sa supervision -dir-ecte. Ce n’est pas seulement un vol de ressources, mais une extermination de l’humanité syrienne, où les jeunes filles deviennent des marchandises, les hommes des dépouilles dont on extrait les organes, et les maisons des ruines dont même les pierres sont vendues. Ces gangs, dépourvus de programme ou d’esprit progressiste, ne sont que des instruments de l’impérialisme, exécutant les ordres de leurs maîtres sans poser de questions, dans une tragédie dont le scénario est écrit à Londres et Washington.
Vers l’éveil de l’esprit syrien
La tragédie du « Bois de sycomore » n’est qu’un chapitre parmi les nombreux épisodes de l’impérialisme, qui cherche à briser la volonté du peuple syrien et à transformer sa terre en terrain de pillage. Mais l’histoire nous enseigne que les peuples ne sont jamais vaincus pour toujours. L’esprit syrien, qui jadis guida une civilisation mondiale, est capable de renaître, de rejeter cet « islam sioniste » et de reclaim son histoire véritable. La Syrie n’est pas un champ de ruines, mais une terre qui attend de renaître, portée par une volonté populaire refusant de rester esclave dans l’équation des maîtres et des serfs. Écrivons un nouveau chapitre, où le peuple arrache les masques du « Bois de sycomore » et reconstruit sa patrie avec la plume de la justice et de la dignité.
الترجمة إلى الهولندية :
Sycomorehout: Een tragedie van bloed en plundering
Door: Ahmed Saleh Saloum, Belgische dichter en schrijver van communistische overtuiging, met Russische en Palestijnse wortels
Sycomorehout: Een symfonie van bloed en roof
In het theater van een omgekeerde wereld, waar westerse waarden dansen met de spoken van de geschiedenis, rijst het programma ‘Sycomorehout’ op als een imperialistisch meesterwerk, gesmeed in de gangen van de CIA, in samenwerking met de regionale aannemer Erdoğan, en royaal gefinancierd door de sionistisch-Amerikaanse protectoraten in de Golf. Het is een satirische tragedie, geschreven met het bloed van het Syrische volk, waarbij de dorpen van de Alawieten – zoals gedefinieerd door Abu Mohammed al-Jolani zelf – worden gereduceerd tot puin, en kinderen worden getransformeerd in verspreide lijken op de door bommen geteisterde markten. Maar wat is ‘Sycomorehout’? Waarom wordt deze bijbelse term gebruikt als dekmantel voor een systematische uitroeiing, uitgevoerd door bendes van het zionistische islam, bendes zonder enige progressieve gedachte, louter schurken en uitschot van de mensheid, aanbidders van de Qatarese riyal en de Saoedische dollar, op zoek naar verkrachting en pooierij, die Syrische meisjes omvormen tot handelswaar in een koloniale slavenmarkt?
In dit hoofdstuk duiken we in de diepten van deze bloederige tragedie, onthullen we de bijbelse wortels van de term ‘Sycomorehout’, en analyseren we hoe het westerse imperialisme deze term heeft misbruikt om de uitroeiing van het Syrische volk en de plundering van zijn rijkdommen te rechtvaardigen, via bendes zonder programma of visie, behalve blinde onderwerping aan hun meesters in Washington, Brussel en Londen. Het is een verhaal van systematische plundering, van diefstal die reikt tot de tegels van huizen en de organen van mensen, en van een grootse Syrische geest die het Westen probeert te verlammen met excommunicerende fatwa’s en sektarische verdeeldheid, om het volk te laten wegzinken in de modder van vernietiging.
Sycomorehout: Bijbelse wortels en imperialistisch doel
De term ‘Sycomorehout’ vindt zijn oorsprong in het Oude Testament, waar de sycomoreboom symbool staat voor vruchtbaarheid en overvloed in de heilige landen, maar ook connotaties van bedrog en valsheid draagt. In het boek Zacharia (3:10) wordt de sycomoreboom genoemd als een plaats van rust in de schaduw, maar in een moderne koloniale context is de term getransformeerd tot een symbool van imperialistisch bedrog, waarbij beloften van vrijheid en welvaart dienen als dekmantel voor plundering en uitroeiing. Het programma ‘Sycomorehout’, zoals ontworpen in de wandelgangen van westerse inlichtingendiensten, is niets meer dan een façade voor een systematische vernietiging van Syrië, uitgevoerd door bendes van het zionistische islam, groepen die worden gepromoot door Groot-Brittannië en Amerika via zenders als Al-Jazeera en ‘Iqra’, en gesteund door sjeiks zoals Al-Arifi, Al-Arour, Al-Ghannouchi, de overleden Al-Qaradawi, Al-Qarni, Mohammed Hassan en Al-Nabulsi.
In deze context wordt ‘Sycomorehout’ een metafoor voor de valse belofte van bevrijding, terwijl de realiteit uitroeiing en plundering is. Het westerse imperialisme, geleid door Washington en Brussel, heeft deze term gebruikt om zijn operaties in Syrië te verhullen, waarbij het bendes van Al-Jolani, IS en de Moslimbroederschap bewapent, niet om het volk te bevrijden, maar om het te reduceren tot een instrument in de handen van westerse monopolies. Deze bendes, verstoken van een politiek programma of progressieve visie, zijn slechts werktuigen van het Westen, gebruikt om het sociale weefsel van Syrië te vernietigen, via takfiristische fatwa’s van Ibn Taymiyya die de uitroeiing van hele maatschappelijke groepen rechtvaardigen, zoals de Mongolen ooit deden, en zoals vandaag de sionistisch-Amerikaanse machine doet.
De bendes van het zionistische islam: Schurken en geld aanbidders
Wie zijn degenen die de tragedie van ‘Sycomorehout’ in Syrië orkestreren? Het zijn geen revolutionairen, noch strijders voor een zaak, maar schurken en uitschot van de mensheid, aanbidders van de Qatarese riyal en de Saoedische dollar, op zoek naar verkrachting en pooierij, die Syrische meisjes omvormen tot handelswaar in een koloniale slavenmarkt. Deze groepen, geleid door Abu Mohammed al-Jolani, hebben geen progressieve geest die de complexe internationale vergelijkingen begrijpt ze zijn slechts uitvoerders van het Westen, die de bevelen opvolgen van Jonathan Powell, de man van de Britse inlichtingendienst die het dossier van de bendes van het ‘zionistische islam’ beheert, opgericht door Groot-Brittannië, overgeërfd door Washington, en gesteund door de Rothschild-banken en de sionistisch-Amerikaanse protectoraten in de Golf.
In de bezette Syrische emiraten van vandaag, waar deze bendes met ijzer en vuur regeren, vinden we geen ontwikkelingsprogramma’s of toekomstvisie, maar systematische plundering die reikt tot het uittrekken van tegels uit huizen en de verkoop van organen van ontvoerden. Syrische meisjes, ooit symbolen van waardigheid en veerkracht, worden ontvoerd om te worden verkocht op slavenmarkten in Idlib en elders, terwijl de rijkdommen van Syrië naar Turkije worden overgebracht en vervolgens naar de kluizen van westerse monopolies. Deze bendes, die zichzelf voordoen als ‘jihadisten’, zijn slechts werktuigen van het imperialisme, gebruikt om de Syrische geest te vernietigen, de geest die ooit een wereldrijk leidde, en die het Westen vandaag probeert te verlammen door sektarische verdeeldheid en takfiristische fatwa’s.
Systematische plundering: Van tegels tot organen
De tragedie van ‘Sycomorehout’ is niet slechts een militaire vernietigingsoperatie, maar een systematische plundering van onvoorstelbare gruwelijkheid. De bendes van het zionistische islam, geleid door westerse inlichtingendiensten, beperken zich niet tot het opblazen van markten en het doden van voorbijgangers met bommen, maar strekken hun hebzucht uit naar het stelen van alles: van huistegels tot menselijke organen. Gedocumenteerde rapporten – ondanks westerse pogingen om ze te verbergen – wijzen op de ontvoering van duizenden Syriërs, vooral vrouwen en kinderen, om te worden verkocht op slavenmarkten of om hun organen te oogsten voor smokkel naar zwarte markten, beheerd onder supervisie van imperialistische netwerken. Deze plundering, georkestreerd door Erdoğan als regionale aannemer, transporteert de rijkdommen van Syrië naar Turkije en vervolgens naar de Rothschild-banken, in een economische cyclus die het volk verarmt en de monopolies verrijkt.
Wat een ironie! Terwijl het Westen zichzelf presenteert als drager van menselijke waarden, worden deze operaties onder zijn -dir-ecte supervisie uitgevoerd. Het is niet slechts een diefstal van hulpbronnen, maar een uitroeiing van de Syrische menselijkheid, waarbij meisjes handelswaar worden, mannen lijken waarvan organen worden geoogst, en huizen ruïnes waarvan zelfs de stenen worden verkocht. Deze bendes, verstoken van programma’s of een progressieve geest, zijn slechts werktuigen van het imperialisme, die de bevelen van hun meesters uitvoeren zonder vragen, in een tragedie waarvan het -script- in Londen en Washington wordt geschreven.
De Syrische geest: Gevangen in verdeeldheid en takfir
In het hart van deze tragedie probeert het Westen de Syrische geest te verlammen, de geest die ooit een rijk leidde dat zich uitstrekte van Damascus tot de grenzen van China en Europa. Het zionistische islam, gepromoot door zenders als Al-Jazeera, Al-Arabiya, Al-Hadath en Al-Arabi, en gesteund door sjeiks zoals de overleden Al-Qaradawi, Al-Arifi, Al-Qarni, Al-Othmani en Al-Ghannouchi, zaait sektarische haat via takfiristische fatwa’s van Ibn Taymiyya, die de uitroeiing van hele maatschappelijke groepen rechtvaardigen. Deze fatwa’s, die ooit de Mongolen dienden, worden vandaag gebruikt om het sociale weefsel van Syrië te verscheuren, het volk te transformeren in vijanden die elkaar bevechten, terwijl hun rijkdommen worden geplunderd onder holle slogans over ‘sunnitische heerschappij’ of de terugkeer van de Omajjaden, terwijl het in werkelijkheid gaat om zionistische, Amerikaanse en Turkse bezetting.
Wat een absurditeit! Al-Jolani en zijn volgelingen vergelijken hun heerschappij met die van Damascus onder het Syrische rijk, alsof die laatsten een bende struikrovers waren en geen grootse Syrische beschaving die de wereld leidde. De Syrische geest, ooit een symbool van creativiteit en beschaving, is vandaag gevangen in deze verdeeldheid, verlamd door een onwetenschappelijke en onhistorische visie, gepromoot door Groot-Brittannië en Amerika met steun van de Rothschild-banken. Deze bendes, geleid door een Brits-Palestijnse vrouw en haar assistente Lucy Stewart onder supervisie van Jonathan Powell, hebben slechts de taal van geweld en plundering, terwijl ze Syrië transformeren in een tandeloze staat, niet in staat zichzelf te verdedigen.
Het imperialisme en de tragedie van plundering
Het programma ‘Sycomorehout’ is geen simpele militaire operatie, maar een alomvattend imperialistisch project dat gericht is op het van binnenuit vernietigen van Syrië om de plundering van buitenaf te vergemakkelijken. De westerse monopolies, geleid door de Rothschild-banken, houden Turkije en Syrië in schulden gevangen, terwijl ze toezien op de overdracht van de rijkdommen van de natie naar hun kluizen. Erdoğan, de regionale aannemer, speelt de rol van tussenpersoon, waarbij Syrische hulpbronnen – van olie tot tarwe, van tegels tot de fabrieken van Aleppo en de onschatbare archeologische schatten van Syrië – naar Turkije worden overgebracht en vervolgens naar westerse markten. In deze context wordt Syrië een proeftuin voor de ‘verheven’ westerse waarden, die uitroeiing en plundering rechtvaardigen in naam van vrijheid en democratie.
Wat een ironie! Terwijl het Westen zichzelf presenteert als drager van menselijke waarden, worden deze operaties onder zijn -dir-ecte supervisie uitgevoerd. Het is niet slechts een diefstal van hulpbronnen, maar een uitroeiing van de Syrische menselijkheid, waarbij meisjes handelswaar worden, mannen lijken waarvan organen worden geoogst, en huizen ruïnes waarvan zelfs de stenen worden verkocht. Deze bendes, verstoken van programma’s of een progressieve geest, zijn slechts werktuigen van het imperialisme, die de bevelen van hun meesters uitvoeren zonder vragen, in een tragedie waarvan het -script- in Londen en Washington wordt geschreven.
Naar het ontwaken van de Syrische geest
De tragedie van ‘Sycomorehout’ is slechts een hoofdstuk in de lange geschiedenis van het imperialisme, dat probeert de wil van het Syrische volk te breken en zijn land te transformeren in een plunderveld. Maar de geschiedenis leert ons dat volkeren nooit voor altijd worden verslagen. De Syrische geest, die ooit een wereldwijde beschaving leidde, is in staat opnieuw op te staan, dit ‘zionistische islam’ te verwerpen en zijn ware geschiedenis te herwinnen. Syrië is geen ruïneveld, maar een land dat wacht om herboren te worden, gedragen door een volkswil die weigert slaaf te blijven in de vergelijking van meesters en slaven. Laten we een nieuw hoofdstuk schrijven, waarin het volk de maskers van ‘Sycomorehout’ afrukt en zijn vaderland herbouwt met de pen van gerechtigheid en waardigheid.
............
الترجمة إلى الألمانية :
Sykomorenholz: Eine Tragödie aus Blut und Plünderung
Von: Ahmed Saleh Saloum, belgischer Dichter und Schriftsteller kommunistischer Überzeugung mit russischen und palästinensischen Wurzeln
Sykomorenholz: Eine Symphonie aus Blut und Raub
Im Theater einer verkehrten Welt, in der westliche Werte mit den Gespenstern der Geschichte tanzen, erhebt sich das Programm „Sykomorenholz“ als ein imperialistisches Meisterwerk, geschmiedet in den Korridoren der CIA in Zusammenarbeit mit dem regionalen Unternehmer Erdoğan und großzügig finanziert von den sionistisch-amerikanischen Protektoraten des Golfs. Es ist eine satirische Tragödie, geschrieben mit dem Blut des syrischen Volkes, bei der die Dörfer der Alawiten – wie von Abu Mohammed al-Jolani selbst definiert – in Trümmer verwandelt und Kinder in auf Märkten verstreute Leichen verwandelt werden. Doch was ist „Sykomorenholz“? Warum wird dieser biblische Begriff als Deckmantel für eine systematische Ausrottung verwendet, die von Banden des zionistischen Islam durchgeführt wird, jenen Horden ohne jeden fortschrittlichen Geist, bloßen Schurken und Abschaum der Menschheit, Anbetern des katarischen Riyal und des saudi-arabischen Dollars, die nach Vergewaltigung und Zuhälterei streben und syrische Mädchen in Ware auf einem kolonialen Sklavenmarkt verwandeln?
In diesem Kapitel tauchen wir in die Abgründe dieser blutigen Tragödie ein, enthüllen die biblischen Wurzeln des Begriffs „Sykomorenholz“ und analysieren, wie der westliche Imperialismus diesen Begriff genutzt hat, um die Ausrottung des syrischen Volkes und die Plünderung seiner Reichtümer zu rechtfertigen, durch Banden ohne Programm oder Vision, außer blinder Unterwerfung unter ihre Herren in Washington, Brüssel und London. Es ist eine Geschichte systematischer Plünderung, von Diebstahl, der bis zu den Fliesen der Häuser und den Organen von Menschen reicht, und von einem großartigen syrischen Geist, den der Westen durch exkommunizierende Fatwas und sektiererische Zwietracht zu lähmen versucht, um das Volk im Morast der Verwüstung versinken zu lassen.
Sykomorenholz: Biblische Wurzeln und imperialistisches Ziel
Der Begriff „Sykomorenholz“ hat seine Wurzeln im Alten Testament, wo der Sykomorenbaum Fruchtbarkeit und Überfluss in den heiligen Landen symbolisiert, aber auch Konnotationen von Täuschung und Falschheit trägt. Im Buch Sacharja (3:10) wird der Sykomorenbaum als Ort der Ruhe im Schatten erwähnt, doch in einem modernen kolonialen Kontext wurde der Begriff zu einem Symbol imperialistischer Täuschung, bei der Versprechen von Freiheit und Wohlstand als Deckmantel für Plünderung und Ausrottung dienen. Das Programm „Sykomorenholz“, wie es in den Gängen westlicher Geheimdienste entworfen wurde, ist nichts als eine Fassade für eine systematische Zerstörung Syriens, ausgeführt von Banden des zionistischen Islam, jenen Gruppen, die von Großbritannien und Amerika über Sender wie Al-Jazeera und „Iqra“ gefördert und von Scheichs wie Al-Arifi, Al-Arour, Al-Ghannouchi, dem verstorbenen Al-Qaradawi, Al-Qarni, Mohammed Hassan und Al-Nabulsi unterstützt werden.
In diesem Kontext wird „Sykomorenholz“ zu einer Metapher für die trügerische Verheißung der Befreiung, während die Realität Ausrottung und Plünderung ist. Der westliche Imperialismus, angeführt von Washington und Brüssel, hat diesen Begriff genutzt, um seine Operationen in Syrien zu verschleiern, indem er Banden von Al-Jolani, IS und der Muslimbruderschaft bewaffnet, nicht um das Volk zu befreien, sondern um es zu einem Werkzeug in den Händen westlicher Monopole zu machen. Diese Banden, ohne politisches Programm oder fortschrittliche Vision, sind lediglich Werkzeuge des Westens, die dazu verwendet werden, das soziale Gefüge Syriens zu zerstören, durch takfiristische Fatwas von Ibn Taymiyya, die die Ausrottung ganzer gesellschaftlicher Gruppen rechtfertigen, wie einst die Mongolen und heute die sionistisch-amerikanische Maschinerie.
Die Banden des zionistischen Islam: Schurken und Geldanbeter
Wer sind diejenigen, die die Tragödie von „Sykomorenholz“ in Syrien inszenieren? Es sind weder Revolutionäre noch Kämpfer für eine Sache, sondern Schurken und Abschaum der Menschheit, Anbeter des katarischen Riyal und des saudi-arabischen Dollars, die nach Vergewaltigung und Zuhälterei streben und syrische Mädchen in Ware auf einem kolonialen Sklavenmarkt verwandeln. Diese Gruppen, angeführt von Abu Mohammed al-Jolani, haben keinen fortschrittlichen Geist, der die komplexen internationalen Gleichungen versteht sie sind lediglich Handlanger des Westens, die den Befehlen von Jonathan Powell folgen, dem Mann des britischen Geheimdienstes, der das Dossier der Banden des „zionistischen Islam“ verwaltet, die von Großbritannien gegründet, von Washington übernommen und von den Rothschild-Banken sowie den sionistisch-amerikanischen Protektoraten des Golfs unterstützt werden.
In den heute besetzten syrischen Emiraten, wo diese Banden mit Feuer und Schwert herrschen, gibt es weder Entwicklungsprogramme noch eine Zukunftsvision, sondern systematische Plünderung, die bis zum Herausreißen der Fliesen aus Häusern und dem Verkauf der Organe von Entführten reicht. Syrische Mädchen, einst Symbole der Würde und Widerstandskraft, werden entführt, um auf Sklavenmärkten in Idlib und anderswo verkauft zu werden, während Syriens Reichtümer nach der Türkei und dann in die Tresore westlicher Monopole transferiert werden. Diese Banden, die sich als „Mudschaheddin“ ausgeben, sind nichts als Werkzeuge des Imperialismus, die dazu verwendet werden, den syrischen Geist zu zerstören, jenen Geist, der einst ein Weltreich führte und den der Westen heute durch sektiererische Zwietracht und takfiristische Fatwas zu lähmen versucht.
Systematische Plünderung: Von Fliesen bis zu Organen
Die Tragödie von „Sykomorenholz“ ist nicht nur eine militärische Zerstörungsoperation, sondern eine systematische Plünderung von unvorstellbarem Grauen. Die Banden des zionistischen Islam, geleitet von westlichen Geheimdiensten, begnügen sich nicht damit, Märkte in die Luft zu sprengen und Passanten mit Bomben zu töten, sondern erstrecken ihre Gier auf das Stehlen von allem: von den Fliesen der Häuser bis zu den Organen von Menschen. Dokumentierte Berichte – trotz westlicher Versuche, sie zu verbergen – weisen auf die Entführung Tausender Syrer hin, insbesondere von Frauen und Kindern, die auf Sklavenmärkten verkauft oder deren Organe für den Schmuggel auf Schwarzmärkten extrahiert werden, die unter der Aufsicht imperialistischer Netzwerke betrieben werden. Diese Plünderung, orchestriert von Erdoğan als regionalem Unternehmer, transferiert Syriens Reichtümer in die Türkei und dann zu den Rothschild-Banken, in einem ökonomischen Kreislauf, der das Volk verarmt und die Monopole bereichert.
Welche Ironie! Während der Westen sich als Träger humanitärer Werte präsentiert, werden diese Operationen unter seiner -dir-ekten Aufsicht durchgeführt. Es ist nicht nur ein Raub von Ressourcen, sondern eine Ausrottung der syrischen Menschlichkeit, bei der Mädchen zu Waren, Männer zu Leichen, deren Organe entnommen werden, und Häuser zu Ruinen werden, deren Steine verkauft werden. Diese Banden, ohne Programm oder fortschrittlichen Geist, sind lediglich Werkzeuge des Imperialismus, die die Befehle ihrer Herren ohne Fragen ausführen, in einer Tragödie, deren Drehbuch in London und Washington geschrieben wird.
Der syrische Geist: Gefangen in Zwietracht und Takfir
Im Herzen dieser Tragödie versucht der Westen, den syrischen Geist zu lähmen, jenen Geist, der einst ein Reich führte, das sich von Damaskus bis zu den Grenzen Chinas und Europas erstreckte. Der zionistische Islam, gefördert von Sendern wie Al-Jazeera, Al-Arabiya, Al-Hadath und Al-Arabi und unterstützt von Scheichs wie dem verstorbenen Al-Qaradawi, Al-Arifi, Al-Qarni, Al-Othmani und Al-Ghannouchi, sät sektiererischen Hass durch takfiristische Fatwas von Ibn Taymiyya, die die Ausrottung ganzer gesellschaftlicher Gruppen rechtfertigen. Diese Fatwas, die einst den Mongolen dienten, werden heute genutzt, um das soziale Gefüge Syriens zu zerreißen, das Volk in Feinde zu verwandeln, die einander bekämpfen, während ihre Reichtümer unter hohlen Slogans über „sunnitische Herrschaft“ oder die Rückkehr der Umayyaden geplündert werden, während es in Wirklichkeit um zionistische, amerikanische und türkische Besatzung geht.
Welche Absurdität! Al-Jolani und seine Anhänger vergleichen ihre Herrschaft mit der von Damaskus unter dem syrischen Reich, als wären diese eine Bande von Wegelagerern und keine großartige syrische Zivilisation, die die Welt führte. Der syrische Geist, einst ein Symbol für Kreativität und Zivilisation, ist heute Gefangener dieser Zwietracht, gelähmt durch eine unwissenschaftliche und unhistorische Vision, gefördert von Großbritannien und Amerika mit Unterstützung der Rothschild-Banken. Diese Banden, geleitet von einer britisch-palästinensischen Frau und ihrer Assistentin Lucy Stewart unter der Aufsicht von Jonathan Powell, haben nur die Sprache der Gewalt und Plünderung, während sie Syrien in einen entzahnten Staat verwandeln, unfähig, sich selbst zu verteidigen.
Der Imperialismus und die Tragödie der Plünderung
Das Programm „Sykomorenholz“ ist keine bloße militärische Operation, sondern ein umfassendes imperialistisches Projekt, das darauf abzielt, Syrien von innen zu zerstören, um seine Plünderung von außen zu erleichtern. Die westlichen Monopole, angeführt von den Rothschild-Banken, verschulden die Türkei und Syrien durch Kredite, während sie die Übertragung der Reichtümer der Nation in ihre Tresore überwachen. Erdoğan, der regionale Unternehmer, spielt die Rolle des Vermittlers, indem er syrische Ressourcen – von Öl über Weizen bis hin zu Fliesen, den Fabriken von Aleppo und den unschätzbaren archäologischen Schätzen Syriens – in die Türkei und dann auf westliche Märkte transferiert. In diesem Kontext wird Syrien zu einem Versuchsfeld für die „erhabenen“ westlichen Werte, die Ausrottung und Plünderung im Namen von Freiheit und Demokratie rechtfertigen.
Welche Ironie! Während der Westen sich als Träger humanitärer Werte präsentiert, werden diese Operationen unter seiner -dir-ekten Aufsicht durchgeführt. Es ist nicht nur ein Raub von Ressourcen, sondern eine Ausrottung der syrischen Menschlichkeit, bei der Mädchen zu Waren, Männer zu Leichen, deren Organe entnommen werden, und Häuser zu Ruinen werden, deren Steine verkauft werden. Diese Banden, ohne Programm oder fortschrittlichen Geist, sind lediglich Werkzeuge des Imperialismus, die die Befehle ihrer Herren ohne Fragen ausführen, in einer Tragödie, deren Drehbuch in London und Washington geschrieben wird.
Zum Erwachen des syrischen Geistes
Die Tragödie von „Sykomorenholz“ ist nur ein Kapitel in der langen Geschichte des Imperialismus, der versucht, den Willen des syrischen Volkes zu brechen und sein Land in ein Plünderfeld zu verwandeln. Doch die Geschichte lehrt uns, dass Völker nicht für immer besiegt werden. Der syrische Geist, der einst eine weltweite Zivilisation führte, ist fähig, wieder aufzuerstehen, diesen „zionistischen Islam“ abzulehnen und seine wahre Geschichte zurückzugewinnen. Syrien ist kein Trümmerfeld, sondern ein Land, das darauf wartet, wiedergeboren zu werden, getragen von einem Volkswillen, der sich weigert, Sklave in der Gleichung von Herren und Knechten zu bleiben. Lasst uns ein neues Kapitel schreiben, in dem das Volk die Masken von „Sykomorenholz“ abreißt und sein Vaterland mit der Feder der Gerechtigkeit und Würde wiederaufbaut.
..........
الترجمة إلى الإنجليزية
Sycamore Wood: A Tragedy of Blood and Plunder
By: Ahmed Saleh Saloum, Belgian poet and writer of communist conviction with Russian and Palestinian roots
Sycamore Wood: A Symphony of Blood and Rapine
In the theater of an inverted world, where Western values waltz with the ghosts of history, the “Sycamore Wood” program emerges as an imperialist masterpiece, forged in the corridors of the CIA in collaboration with the regional contractor Erdoğan, and lavishly funded by the Zionist-American protectorates of the Gulf. It is a satirical tragedy, -script-ed with the blood of the Syrian people, where Alawite villages—as defined by Abu Mohammed al-Jolani himself—are reduced to rubble, and children are transformed into scattered corpses in bomb-rigged markets. But what is “Sycamore Wood”? Why is this biblical term used as a veneer for a systematic extermination carried out by gangs of Zionist Islam, those hordes devoid of any progressive thought, mere thugs and dregs of humanity, worshippers of the Qatari riyal and the Saudi dollar, seeking rape and pimping, turning Syrian girls into commodities in a colonial slave market?
In this chapter, we plunge into the depths of this bloody tragedy, unveiling the biblical roots of the term “Sycamore Wood” and analyzing how Western imperialism has exploited it to justify the extermination of the Syrian people and the plunder of their wealth, through gangs devoid of program´-or-vision, save for blind submission to their masters in Washington, Brussels, and London. It is a tale of systematic looting, of theft reaching from the tiles of homes to the organs of human beings, and of a magnificent Syrian intellect that the West seeks to paralyze through excommunicating fatwas and sectarian discord, keeping the people mired in the quagmire of devastation.
Sycamore Wood: Biblical Roots and Imperialist Aim
The term “Sycamore Wood” draws its origins from the Old Testament, where the sycamore tree symbolizes fertility and abundance in the holy lands, yet also carries connotations of deception and falsehood. In the Book of Zechariah (3:10), the sycamore is mentioned as a place of repose in its shade, but in a modern colonial context, the term has been transformed into a symbol of imperialist deceit, where promises of freedom and prosperity serve as a cover for plunder and extermination. The “Sycamore Wood” program, as conceived in the halls of Western intelligence agencies, is nothing but a façade for a methodical destruction of Syria, executed by gangs of Zionist Islam, those groups promoted by Britain and America through channels like Al-Jazeera and “Iqra,” and supported by sheikhs such as Al-Arifi, Al-Arour, Al-Ghannouchi, the late Al-Qaradawi, Al-Qarni, Mohammed Hassan, and Al-Nabulsi.
In this context, “Sycamore Wood” becomes a metaphor for the false promise of liberation, while the reality is extermination and plunder. Western imperialism, led by Washington and Brussels, has used this term to cloak its operations in Syria, arming the gangs of Al-Jolani, ISIS, and the Muslim Brotherhood, not to liberate the people, but to reduce them to a tool in the hands of Western monopolies. These gangs, lacking any political program´-or-progressive vision, are mere instruments of the West, used to destroy the Syrian social fabric through takfirist fatwas of Ibn Taymiyya that justify the extermination of entire societal components, as the Mongols once did, and as the Zionist-American machine does today.
The Gangs of Zionist Islam: Thugs and Money Worshippers
Who are those orchestrating the tragedy of “Sycamore Wood” in Syria? They are neither revolutionaries nor fighters for a cause, but thugs and the dregs of humanity, worshippers of the Qatari riyal and the Saudi dollar, seeking rape and pimping, turning Syrian girls into commodities in a colonial slave market. These groups, led by Abu Mohammed al-Jolani, possess no progressive intellect capable of grasping complex international equations they are merely executors of the West, following the orders of Jonathan Powell, the British intelligence operative managing the dossier of the “Zionist Islam” gangs, founded by Britain, inherited by Washington, and supported by the Rothschild banks and the Zionist-American protectorates of the Gulf.
In the occupied Syrian emirates today, where these gangs rule with fire and sword, there are neither development programs nor a vision for the future, but systematic looting that extends to ripping tiles from homes and selling the organs of the abducted. Syrian girls, once symbols of dignity and resilience, are kidnapped to be sold in slave markets in Idlib and beyond, while Syria’s wealth is transferred to Turkey and then to the vaults of Western monopolies. These gangs, posing as “mujahideen,” are nothing but tools of imperialism, used to destroy the Syrian intellect, that intellect which once led a global empire, and which the West now seeks to paralyze through sectarian discord and takfirist fatwas.
Systematic Plunder: From Tiles to Organs
The tragedy of “Sycamore Wood” is not merely a military destruction operation but a systematic plunder of unimaginable horror. The gangs of Zionist Islam, -dir-ected by Western intelligence, do not content themselves with bombing markets and killing passersby with explosives, but extend their greed to stealing everything: from the tiles of homes to the organs of human beings. Documented reports—despite Western attempts to conceal them—point to the abduction of thousands of Syrians, particularly women and children, to be sold in slave markets´-or-have their organs harvested for smuggling to black markets operated under the supervision of imperialist networks. This plunder, orchestrated by Erdoğan as a regional contractor, transfers Syria’s wealth to Turkey and then to the Rothschild banks, in an economic cycle that impoverishes the people and enriches the monopolies.
What irony! While the West presents itself as the bearer of humanitarian values, these operations are conducted under its -dir-ect supervision. It is not merely a theft of resources but an extermination of Syrian humanity, where girls become commodities, men become corpses whose organs are harvested, and homes become ruins whose stones are sold. These gangs, devoid of program´-or-progressive intellect, are mere instruments of imperialism, executing their masters’ orders without question, in a tragedy -script-ed in London and Washington.
The Syrian Intellect: Captive to Discord and Takfir
At the heart of this tragedy, the West seeks to paralyze the Syrian intellect, that intellect which once led an empire stretching from Damascus to the frontiers of China and Europe. Zionist Islam, promoted by channels like Al-Jazeera, Al-Arabiya, Al-Hadath, and Al-Arabi, and supported by sheikhs such as the late Al-Qaradawi, Al-Arifi, Al-Qarni, Al-Othmani, and Al-Ghannouchi, sows sectarian hatred through takfirist fatwas of Ibn Taymiyya, justifying the extermination of entire societal components. These fatwas, which once served the Mongols, are now used to tear apart the Syrian social fabric, turning the people into enemies fighting one another while their wealth is plundered under hollow slogans of “Sunni rule”´-or-the return of the Umayyads, when in reality it is Zionist, American, and Turkish occupation.
What absurdity! Al-Jolani and his followers compare their rule to that of Damascus under the Syrian empire, as if the latter were a band of brigands rather than a great Syrian civilization that led the world. The Syrian intellect, once a symbol of creativity and civilization, is today captive to this discord, paralyzed by an unscientific and unhistorical vision, promoted by Britain and America with the support of the Rothschild banks. These gangs, led by a British-Palestinian woman and her assistant Lucy Stewart under the supervision of Jonathan Powell, wield only the language of violence and plunder, transforming Syria into a toothless state, incapable of defending itself.
Imperialism and the Tragedy of Plunder
The “Sycamore Wood” program is not merely a military operation but a comprehensive imperialist project aimed at destroying Syria from within to facilitate its plunder from without. Western monopolies, led by the Rothschild banks, ensnare Turkey and Syria with loans while overseeing the transfer of the nation’s wealth to their vaults. Erdoğan, the regional contractor, plays the role of intermediary, transferring Syrian resources—from oil to wheat, from tiles to the factories of Aleppo and Syria’s priceless archaeological treasures—to Turkey and then to Western markets. In this context, Syria becomes a testing ground for the “noble” Western values that justify extermination and plunder in the name of freedom and democracy.
What irony! While the West presents itself as the bearer of humanitarian values, these operations are conducted under its -dir-ect supervision. It is not merely a theft of resources but an extermination of Syrian humanity, where girls become commodities, men become corpses whose organs are harvested, and homes become ruins whose stones are sold. These gangs, devoid of program´-or-progressive intellect, are mere instruments of imperialism, executing their masters’ orders without question, in a tragedy -script-ed in London and Washington.
Toward the Awakening of the Syrian Intellect
The tragedy of “Sycamore Wood” is but a chapter in the long saga of imperialism, which seeks to break the will of the Syrian people and transform their land into a field of plunder. But history teaches us that peoples are never defeated forever. The Syrian intellect, which once led a global civilization, is capable of rising again, rejecting this “Zionist Islam” and reclaiming its true history. Syria is not a field of ruins but a land waiting to be reborn, carried by a popular will that refuses to remain a slave in the equation of masters and serfs. Let us write a new chapter, where the people tear off the masks of “Sycamore Wood” and rebuild their homeland with the pen of justice and dignity.
#احمد_صالح_سلوم (هاشتاغ)
Ahmad_Saloum#
الحوار المتمدن مشروع
تطوعي مستقل يسعى لنشر قيم الحرية، العدالة الاجتماعية، والمساواة في العالم
العربي. ولضمان استمراره واستقلاليته، يعتمد بشكل كامل على دعمكم.
ساهم/ي معنا! بدعمكم بمبلغ 10 دولارات سنويًا أو أكثر حسب إمكانياتكم، تساهمون في
استمرار هذا المنبر الحر والمستقل، ليبقى صوتًا قويًا للفكر اليساري والتقدمي،
انقر هنا للاطلاع على معلومات التحويل والمشاركة
في دعم هذا المشروع.
كيف تدعم-ين الحوار المتمدن واليسار والعلمانية
على الانترنت؟
|
ارسل هذا الموضوع الى صديق
|
حفظ - ورد
|
بحث
|
إضافة إلى المفضلة
|
للاتصال بالكاتب-ة
اليوتيوب
لينكدإن
تيلكرام
تمبلر
بلوكر
الموبايل
